>

_________________________________________________________________________

   Pan Bóg uczył Mojżesza szacunku do Siebie i czci jakiej powinien Mu oddawać przez najwyższą pokorę i uniżenie od początku jego służenia mówiąc  – „ Mojżeszu  zdejm sandały z nóg bo ziemia na której stoisz jest święta” –  [Wj 3 , 4 – 6].

   Bóg znając przyszłość chciał przez to uświadomić nam wszystkim jego dzieciom jak należy Go czcić  w Jego świątyni która przecież jest też miejscem poświęconym , gdzie klękanie jest godnym Boga uwielbieniem.

Mojżesz otrzymał od Boga Jego Moc i siłę przez bliskie z Nim rozmowy przed Arką Przymierza którą Pan Bóg kazał mu zbudować ,bardzo czcił Mojżesz Arkę Pańską. Lud Izraelski widząc wielką cześć oddawaną Bogu , naśladował Mojżesza w jego postępowaniu i rosła wtedy bojaźń Boża oraz wiara. Tak samo dziś kapłan, który jest pośrednikiem pomiędzy Bogiem a ludem Bożym powinien dawać najwyższe świadectwo czci dla Boga ukrytego w Przenajświętszym Sakramencie , przez to w narodzie wzrośnie wiara ponieważ Bóg da łaskę – od Niego to zależy, a nie patrzmy po ludzku że świątynia wymalowana , że nowe ławki w kościołach, to nam nic nie da, to też jest potrzebne ale nie najważniejsze.

Podczas objawienia na gó­rze Synaj Bóg przekazał za pośrednictwem Mojżesza dokładne wskazówki dotyczą­ce wyglądu świątyni (przybyt­ku),który Izraelici mieli dla Nie­go przygotować. Po zawarciu przymierza Bóg chciał za­mieszkać wśród swoich ludzi, a oni potrzebowali miejsca, w którym mogliby oddawać Mu cześć i składać należne ofiary. Przybytek obejmował otwarty dziedziniec o wymia­rach 44 na 22 metry, ograni­czony wysokim na dwa metry parawanem z tkanin. Pośrod­ku znajdowało się przenośne sanktuarium w postaci ozdob­nego namiotu, na który składał się drewniany szkielet i poszy­cie z różnorodnych tkanin  i skór. Specjalna zasłona roz­wieszona na czterech pozłaca­nych słupach dzieliła wnętrze namiotu na część świętą i Naj­świętszą.  W miejscu świętym znajdował się stół na chleby pokładne, siedmioramienny świecznik na oliwę i ołtarz ka­dzielny, na którym paliło się ka­dzidło. Za zasłoną, w głębi na­miotu i Najświętszym miejscu całego przybytku znajdowała się specjalna pozłacana skrzy­nia z drewna akacjowego, zwana Arką Przymierza.Spo­czywały w niej dwie kamienne tablice, na których Bóg wyrył Dziesięć Przykazań, stanowią­cych podstawę Prawa - [ Księga Liczb 3, 1 – 51 ]. Płyty te, nazywane również Świadec­twem,symbolizowały układ, który Bóg zawarł z Izraelem. Arkę przykrywała Przebłagalnia - złota płyta, którą arcykapłan skraplał krwią z ofiary w Dzień Przebłagania. Pozostałe waż­ne sprzęty związane z kultem znajdowały się przed wejściem do Namiotu Spotkania. Stał tam ołtarz całopalenia, oraz kadź z wodą służącą kapłanom do rytualnych obmyć (można porównać z dzisiejszą puryfikacją palców kapłana). Funkcje kapłańskie mogli sprawować tylko Izraelici z pokolenia Lewiego - do tego celu specjalnie na polecenie Boga przez Mojżesza wyświęceni. Kiedy Mojżesz potrzebo­wał rady Jahwe, udawał się do Namiotu Spotkania i tam roz­mawiał z Bogiem .