Podczas
objawienia na górze Synaj Bóg przekazał za pośrednictwem Mojżesza dokładne
wskazówki dotyczące wyglądu świątyni (przybytku),który Izraelici mieli dla
Niego przygotować.
Po zawarciu przymierza Bóg chciał zamieszkać wśród swoich
ludzi, a oni potrzebowali miejsca, w którym mogliby oddawać Mu cześć i składać
należne ofiary. Przybytek obejmował otwarty dziedziniec o wymiarach 44 na 22
metry, ograniczony wysokim na dwa metry parawanem z tkanin. Pośrodku
znajdowało się przenośne sanktuarium w postaci ozdobnego namiotu, na który
składał się drewniany szkielet i poszycie z różnorodnych tkanin i skór.
Specjalna zasłona rozwieszona na czterech pozłacanych słupach dzieliła
wnętrze namiotu na część świętą i Najświętszą. W miejscu świętym znajdował
się stół na chleby pokładne, siedmioramienny świecznik na oliwę i ołtarz kadzielny,
na którym paliło się kadzidło. Za zasłoną, w głębi namiotu i Najświętszym
miejscu całego przybytku znajdowała się specjalna pozłacana skrzynia z drewna
akacjowego, zwana Arką Przymierza. Spoczywały w niej dwie kamienne tablice, na
których Bóg wyrył Dziesięć Przykazań, stanowiących podstawę
Prawa - [ Księga Liczb 3, 1 – 51 ]. Płyty te, nazywane również Świadectwem,symbolizowały
układ, który Bóg zawarł z Izraelem. Arkę przykrywała Przebłagalnia - złota
płyta, którą arcykapłan skraplał krwią z ofiary w Dzień Przebłagania. Pozostałe
ważne sprzęty związane z kultem znajdowały się przed wejściem do Namiotu
Spotkania. Stał tam ołtarz całopalenia, oraz kadź z wodą służącą kapłanom do
rytualnych obmyć (można porównać z dzisiejszą puryfikacją palców kapłana).
Funkcje kapłańskie mogli sprawować tylko Izraelici z pokolenia Lewiego - do
tego celu specjalnie na polecenie Boga przez Mojżesza wyświęceni. Kiedy Mojżesz
potrzebował rady Jahwe, udawał się do Namiotu Spotkania i tam rozmawiał z
Bogiem .
PS. Zasłonę
którą Bóg kazał też Mojżeszowi sporządzić by oddzielała Miejsce Święte od
Najświętszego – [ Wj 26 , 31 – 34 ] można porównać do balasek w czasach Świętej Tradycji - które przed prezbiterium
spełniały podobną rolę , oddzielały wiernych (którzy znajdowali się w Miejscu świętym)
od Najświętszego Miejsca w którym znajduje się Przenajświętszy Sakrament,
dzięki czemu lud wierny nie spoufalał się z Bogiem ukrytym w Tabernakulum – tym Mieszkaniu Trójcy Przenajświętszej na ziemi i zachowywał stosowny szacunek i cześć
dla Boga Żywego w Przenajświętszym Sakramencie Ukrytego przyjmując Go godnie na
kolanach, tak jak w słowach tradycyjnej pieśni „Upadnij na kolana ludu czcią
przejęty, uwielbiaj swego Pana Święty, Święty,Święty...” Wróćmy do Świętej
Tradycji a Bóg będzie nam błogosławił. Czytajmy Stary Testament , a
odkryjemy wielkie tajemnice Boże. Nie można nie brać pod
uwagę Tego Testamentu , przecież jego fragmenty są czytane na każdej Mszy Św.
Jak Mojżesz czcił Boga 
