W liście Jana Pawła II „ Dominae cenae „ z 24.02.1980 r. Czytamy: „ Dotykanie konsekrowanych hostii, a także rozdawanie ich własnymi rękoma, jest właśnie przywilejem wyświęconych”
W innym miejscu w tym samym liście Jan Paweł II przypomina, iż:
„ Nie wolno zapominać o
najważniejszym urzędzie kapłanów, którzy zostali konsekrowani przez ich
święcenia dla reprezentowania Chrystusa Kapłana: z tego względu ich
ręce, jak również ich słowa i ich wola, stały się bezpośrednimi
narzędziami Chrystusa.
Jan Paweł II skierował do biskupów list o tajemnicy i kulcie
Eucharystii, gdzie zwrócił uwagę na nadużycia , które się wkradły do
kultu Eucharystycznego i polecił przygotować instrukcję, która pomogłaby
je usunąć.
I dalej.
Ta Kongregacja ogłosiła w Wielki Czwartek 3 kwietnia 1980 r.
instrukcję Inaestimabille donum w sprawie niektórych norm kultu
Eucharystycznego i poleciła Konferencjom Biskupów wprowadzić je w
życie. Na podstawie tego 177 Konferencja Plenarna Episkopatu Polski
obradująca w Warszawie w dniach 10 i 11 grudnia 1980 r. mając na uwadze
wskazania stolicy apostolskiej wydała przepisy uchwalające podawanie
Komunii Św. do ust w postawie klęczącej z rąk celebransa (kapłana) :
„Zgodnie z uchwałą Konferencji Plenarnej Episkopatu Polski w diecezjach
Polski przyjmuje się Komunię Świętą z rąk celebransa [kapłana ]
do ust w postawie klęczącej. Przepisy te należy zachować także we
Mszach dla grup specjalnych. W szczególnych okolicznościach , w których
uklęknięcie jest bardzo utrudnione, np. przy tłumnym udziale wiernych i
ścisku, albo gdy wierni uczestniczą we Mszy Świętej poza kościołem na
deszczu , można przyjąć Komunię Świętą na stojąco. Nie można wymagać
klękania od ludzi obciążonych kalectwem lub chorobą”. Uchwałę tę
podpisał Prymas Tysiąclecia ks. Kardynał Stefan Wyszyński.
Tym
tematem rozpocząłem dzisiejsze słowo Boże. Jest to Największy Skarb
jaki otrzymała ludzkość od swego Boga, ale wielu z was nie rozumie tego
wielkiego szczęścia jakie Bóg dał ludzkości w swoim Miłosierdziu.
Tak
córko Najświętszy Sakrament Jest poniżany nawet i przez Moich
umiłowanych synów chociaż wiedzą kto to Jest Najświętszy Sakrament.
Córko to Moje Ciało i Moja Krew Jest podawana na stojąco i do ręki w
wielu krajach, chociaż w Polsce już wielu to czyni, ale nie jest tego
tak dużo, tego tzn. zła, które tak czyni.
Pamiętajcie nie pozwólcie
sobie podawać Komunii Świętej na stojąco, i nie odważcie się brać do
ręki. Dzieci jak wam to wytłumaczyć bądźcie zawsze pewni i ufni, że
patrzę na każdego z was.
Powstały nowe zgromadzenia i świeccy szafarze,
którym daje się pozwolenie do podawania Komunii Świętej, czyż dzieci
wasze serca są tak zakłamane, wiedzcie, że jeżeli szafarz podaje Komunię
Świętą Ja nie Jestem tam oddalam się, ponieważ już i tak zadaje Mi ludzkość
bardzo wiele bólu z grzechu i nie chcę już cierpienia dla moich dzieci
powiększać.
Moich dzieci to znaczy tych co wynagradzają Mi za grzechy
świata.
Pamiętajcie oddawajcie zawsze głęboką, cześć Najświętszemu Sakramentowi, bo tam
Jestem żywy i prawdziwy. Prawdziwy Bóg.
Jeżeli widzisz, że ktoś z
własnej woli lekceważy Najświętszy Sakrament masz obowiązek go upomnieć
wobec Boga. Starajcie się zawsze z miłością przyjmować Komunię Świętą ,
wynagradzajcie Mi dużo za własne i bliźnich grzechy, tego pragnie MojeSerce, które nie chce karać, ale chce kochać i pragnie, aby Je kochano.
Błogosławię was Moje dziatki i pamiętajcie o sprawach Bożych, nie
zaniedbujcie się w modlitwie.
[ Fragment z książki „ Bóg w duszy człowieka” – Słowo Boże i ja. Strona 91. ]
KSIĄŻKĘ MOŻNA ZAMÓWIĆ: ADRES MICHALINA ZAJĄC UL. CZEREŚNIOWA 6. KOD 34-321 ŁĘKOWICE,
LUB POD NR. TEL. (33) 862- 33- 07.
PS. MICHALINA ZAJĄC JEST PROROKIEM NA TE CZASY [ MT. 10, 41]
ŚWIADECTWO SZAFARZA NADZWYCZAJNEGO
"PODJĄŁEM SŁUSZNĄ DECYZJĘ ZREZYGNOWAŁEM Z TEJ POSŁUGI".
Maria Simma o nadzwyczajnych szafarzach Komunii Świętej
1
Dawid naradzał się z tysiącznikami i setnikami i ze wszystkimi
zwierzchnikami,2
potem rzekł do całego zgromadzenia Izraela: "Jeśli się to
wam podoba i jeśli będzie to po myśli Pana, Boga naszego, roześlijmy szybko
wieść do pozostałych braci naszych we wszystkich ziemiach Izraela, do
kapłanów i lewitów, którzy są z nimi w ich posiadłościach miejskich. Niechaj
się tu zgromadzą,3
abyśmy sprowadzili do nas Arkę Boga naszego, bośmy się o
nią nie troszczyli w czasach Saula".4
I odpowiedziało całe zgromadzenie, że
tak należy uczynić, albowiem ta rzecz wydała się słuszną w oczach całego
ludu.5
Zebrał więc Dawid cały lud Izraela od Szichoru egipskiego aż do
Wejścia do Chamat, aby sprowadzić Arkę Bożą z Kiriat-Jearim.6
Potem Dawid
i cały Izrael udali się do Baali, ku Kiriat-Jearim, które jest w Judzie,
aby sprowadzić stamtąd Arkę Boga, który nosi imię: Pan spoczywający na
cherubach.7
Umieszczono Arkę Bożą na nowym wozie i wywieziono z domu
Abinadaba, a Uzza i Achio prowadzili wóz.8
Dawid zaś i cały Izrael tańczyli
z całej siły przed Bogiem, przy dźwiękach pieśni, cytr, harf, lutni, bębnów,
cymbałów i trąb.9
Gdy przybyli na klepisko Kidona, Uzza wyciągnął rękę,
aby podtrzymać Arkę, ponieważ woły szarpnęły.10
Gniew Boży zapłonął
przeciwko Uzzie i poraził go za to, że dotknął ręką Arki, i umarł tam przed
Bogiem.11
A Dawid strapił się, dlatego że Pan dotknął takim ciosem Uzzę i
nazwał to miejsce Peres-Uzza, [tak jest] po dzień dzisiejszy.12
I uląkł się
Dawid Boga w owym dniu, mówiąc: "Jak wprowadzę do siebie Arkę Bożą?"13
I
nie skierował Dawid Arki do siebie, do Miasta Dawidowego, lecz sprowadził ją
do domu Obed-Edoma z Gat.14
I Arka Boża pozostawała w domu Obed-Edoma przez
trzy miesiące. A Pan błogosławił domowi Obed-Edoma i wszystkiemu, co miał.
Uwagi maluczkich:
Arka Pańska
była tylko skrzynią uświęconą przez Boga , którą mogli tylko dotykać kapłani, a my mamy dzisiaj do czynienia z Bogiem Żywym ukrytym w Hostii Św. z Ciałem ,
Krwią, Duszą i Bóstwem – Panem naszym Jezusem Chrystusem , co
się stanie z nami kiedy zwiedzeni nurtem nowej teologii będziemy dotykać Ciało
Stwórcy Wszechświata, jeden tylko Bóg wie. Wiedząc ze Starego Testamentu jak
działa w takiej sytuacji Bóg , możemy się tylko spodziewać najgorszego z
uschnięciem ręki itp., z rzuceniem klątwy włącznie, a nawet śmiercią jak to się stało z Uzzą na świadectwo dla innych.
Pan Jezus mówił,że nie przyszedł znieść prawa starego testamentu, ale je wypełnić.
SPRZECZNOŚCI
Tylko
kapłani mogą udzielać Namaszczenia Chorych
Stolica
Apostolska przypomniała, że wyłącznie kapłani mogą udzielać sakramentu
Namaszczenia Chorych. Notę w tej sprawie opublikowała Kongregacja Nauki Wiary.
W dokumencie
powołano się na kanon 1001 Kodeksu Prawa Kanonicznego, w którym jest mowa, że
Sakramentu Chorych udziela ważnie każdy kapłan i tylko kapłan. Nota ma
charakter definitywny. Podkreślono w niej, że wszelkie próby udzielania tego
sakramentu przez diakonów czy osoby świeckie należy traktować jako symulację
sakramentu, zagrożoną karą kościelną.
W komentarzu
do noty wskazano na tendencje teologiczne, podważające naukę Kościoła. Pojawiły
się one zwłaszcza tam, gdzie brak księży sprawia, iż trudno udzielić Sakramentu
Chorych.
Przypomniano,
że katolicka teologia Sakramentu Chorych ma swe podstawy we wskazaniach
zawartych w piątym rozdziale Listu św. Jakuba.
Czytamy tam:
„Choruje
ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i
namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego
ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśli popełnił grzechy będą mu odpuszczone"
(Jk 5, 14-15).
UWAGI: JEŚLI SAKRAMENT CHORYCH UDZIELA WYŁĄCZNIE KAPŁAN TO TAK SAMO POWINNO BYĆ W CZASIE UDZIELANIA SAKRAMENTU SAKRAMENTÓW.
Uwagi końcowe:
Przy święceniach
kapłańskich podaje się nowo wyświęconym kapłanom patenę i kielich – naczynia potrzebne przy składaniu ofiary Ciała i Krwi Pańskiej.
Kapłańskie ręce są poświęcane i namaszczane olejem Świętego Krzyżma, a ręce szafarza nadzwyczajnego który prowadzi świeckie życie czym są
poświęcone ?
Szafarze nadzwyczajni przechodzą kurs który przygotowuje ich
do rozdawania Ciała Pańskiego.
Kurs to można zrobić ale prawa jazdy, a nie szafowania Ciałem Boga Żywego !!!
- Czy to jest dobre?
I Jak to się ma do święceń kapłańskich?
Kapłan trzymający w swoich namaszczonych dłoniach Hostię Św.
O jak święte i błogosławione są ręce kapłana !
Jakże ważne jest tutaj przypomnieć prawdę czym jest
Hostia Św. podawana przez kapłanów wiernym, jest to Ofiara.
Hostia znaczy Ofiara - tak powiedział Pan Jezus św.siostrze Faustynie.
A więc podsumowując kapłan ( i tylko on) jako ofiarnik jest
upoważniony przez Boga do składania i trzymania tej Ofiary ,
żaden świecki człowiek nie powinien dotykać Hostii Św. podawanej
w Komunii Św. ponieważ nie jest ofiarnikiem.
I niech się tak stanie abyśmy wszyscy ocaleni zostali , a nie znieważali naszego Obrońcy - Pana naszego Jezusa Chrystusa Eucharystycznego który nas broni przed szatanem.
Nawet w pieśniach tradycyjnych wyznajemy obecność Pana Jezusa w Hostyi Św.
Fragment tej pieśni :
" Bądźże pozdrowiona, Hostyio żywa, w której Jezus Chrystus Bóstwo ukrywa ! "
Ref : " Witaj Jezu Synu Maryi, tyś jest Bóg prawdziwy w Świętej Hostyi ! "
Ostatnie Orędzie z miejsca objawień Matki Bożej w Medziugorje, 2. październik 2014r. - Orędzie dla Mirjany :
„Drogie
dzieci, Z macierzyńską miłością proszę was, abyście się wzajemnie
miłowali. Niech w waszych sercach, ponad wszystko co ziemskie, na
pierwszym miejscu trwa miłość do Ojca Niebieskiego i bliźniego swego,
czego od samego początku pragnął mój Syn. Drogie moje dzieci, czyż nie
rozpoznajecie znaków czasu? Czyż nie rozpoznajecie, że wszystko co się
wokół was dzieje, wszystko co się wydarza, jest wynikiem braku miłości
?!! Pojmijcie, że ratunek jest w prawdziwych wartościach. Przyjmijcie
moc Ojca Niebieskiego. Miłujcie Go i szanujcie. Kroczcie śladami mojego
Syna. Wy, drogie dzieci, moi drodzy apostołowie, wy zawsze wciąż od nowa
gromadzicie się wokół mnie, gdyż jesteście spragnieni. Pragniecie
pokoju, miłości i szczęścia. Napijcie się z moich dłoni. Moje ręce dają
wam mojego Syna, który jest źródłem wody żywej. On ożywi waszą wiarę i
oczyści wasze serca, bowiem mój Syn kocha czyste serca, a czyste serca
kochają mojego Syna. Takich serc od was żądam. Moje dzieci, mój Syn
powiedział, że jestem Matką całego świata. Was, którzy mnie za taką
uznajecie, proszę, abyście swoim życiem, modlitwą i ofiarą pomogli mi,
aby wszystkie moje dzieci uznały mnie za Matkę, bym mogła poprowadzić je
do źródła wody żywej. Dziękuję wam!
Drogie dzieci, kiedy wasi pasterze
swoimi błogosławionymi rękami udzielają wam Ciała mojego Syna, zawsze
dziękujcie mojemu Synowi za ofiarę i za pasterzy, których On wciąż od
nowa wam daje. ”
Czerpiemy z depozytu Świętych Kościoła i dajemy ten fragment na umocnienie Sakramentu Kapłaństwa :
PIĘCIORAKA WŁADZA KAPŁANÓW
Pan Jezus rzekł do św. Brygidy:
Posłuchaj jaką władzę dałem kapłanom przed Aniołami i ludźmi.
1. Po pierwsze władzę rozwiązywania i związywania na ziemi i w Niebie;
2. Po drugie, dałem im władzę, że z największego mego wroga uczynić Mi mogą przyjaciela, że ze szatana mogą uczynić anioła;
3. Po trzecie, dałem im władzę ogłaszania słów Moich;
4. Po czwarte, dałem im władze pobłogosławienia i uświęcenia mego Ciała, czego pomiędzy Aniołami nikt uczynić nie może;
5. Po piąte, dałem im władzę dotykania się palcami mego Ciała, czego żadnemu innemu stworzeniu czynić nie jest wolno.
Źródło: modlitewnik „KWIAT NABOŻEŃSTWA" cz.
II str. 660; Nauki, Rady i Rozmyślania objawione
przez Pana Jezusa i Matkę Boskąśw. Gertrudzie, św. Matyldzie, św. Brygidzie i
czcigodnej Maryi od Jezusa z Agredy. Poznań 1910 rok.
Dla kapłanów i świeckich szafarzy - coś do przemyślenia.
Kilka fragmentów ze Starego Testamentu...
„Wtedy rzekł Bóg do Aarona: : „Ty, synowie twoi i ród twego ojca, będziecie odpowiedzialni za wykroczenia popełnione w przybytku. Ty i synowie twoi będziecie odpowiedzialni za winy waszego kapłaństwa. Niech również bracia twoi - pokolenie Lewiego, szczep twego ojca – przyjdą i przyłączą się do ciebie, a pomagają tobie i synom twoim w służbie przed Namiotem Spotkania. Zatroszczą się o to, co potrzebne jest dla ciebie i dla przybytku. Jednak do sprzętów świętych i do ołtarza nie mogą się zbliżać; w przeciwnym razie zginą tak oni jak i wy. Mają być przy tobie i winni się troszczyć o wszystko, co dotyczy Namiotu Spotkania, o całą służbę w przybytku. Ale żaden świecki nie może się do was przyłączyć. Wy obejmiecie staranie o przybytek i troskę o ołtarz, aby znów nie powstał gniew przeciw synom Izraela”. (Lb 18,1-5)
„Ty zaś wraz ze swoimi synami, masz pilnie przestrzegać obowiązków kapłańskich co do ołtarza i miejsca poza zasłoną. Obdarzyłem was służbą kapłańską, a jeśli się kto świecki zbliży – zginie”. (Lb 18,7)
„Nadab i Abihu, synowie Aarona, wzięli każdy swoją kadzielnicę, nabrali do niej ognia, włożyli na niego kadzidło i ofiarowali przed Panem ogień inny, niż był im nakazany. Wtedy ogień wyszedł od Boga i pochłonął ich. Umarli przed Bogiem”. (Kpł 10,1-2)
„Synowie Helego, istni synowie Beliala, nie zważali na Boga, ani na prawa kapłańskie wobec ludu”. (1 Sm 2,12) „Czemu depczecie po Moich ofiarach krwawych i pokarmowych, jakie zarządziłem w przybytku” (1Sm 2,29) „Grzech owych młodzieńców był wielki względem Boga, bo ludzie znieważali ofiary Boga”. (1 Sm 2,17)
„Jednak po tych wydarzeniach Jeroboam nie zawrócił ze swej złej drogi. Lecz przeciwnie, mianował kapłanów wyżyn spośród zwykłego ludu. Kto tylko chciał, tego wprowadzał na urząd, tak iż stawał się kapłanem wyżyn. Takie postępowanie stało się dla rodu Jeroboama sposobnością do grzechu i powodem usunięcia go z powierzchni ziemi”. (1 Krl 13,33-34)