>

Uważa się, że modlitwa różańcowa miała swój początek w 1214 roku, kiedy to Matka Boża ukazała się św. Dominikowi i dała mu Różaniec jako najlepsze lekarstwo na herezję albigensów oraz wszelki grzech.

Herezja ta w straszliwy sposób wstrząsnęła trzynastowiecznym Kościołem. Maryja miała ukazać się św. Dominikowi w lesie na obrzeżach Tuluzy, gdzie święty modlił się przez trzy dni i noce, aż wreszcie, w wyniku tak ciężkiej pokuty, którą sam sobie zadał, zapadł w sen. Wtedy to, Matka Boża ukazała mu się i powiedziała: „Drogi Dominiku, czy wiesz, jakiej broni Trójca Przenajświęt­sza chce użyć do poprawy świata?"

Wielki święty od razu wrócił do Tuluzy, gdzie z zapałem zaczął głosić kazania o Różańcu, ukazując wartość tej nowej modlitwy. Umacnianemu i wspomaganemu przez anioły nauczaniu towarzyszył ryk niebiańskich grzmotów, gdyż podobno niebo zrobiło się ciemne, a ziemia trzęsła się, podczas gdy światło błyskawic przeszywało niebiosa.

Gdy strach ogarnął zebrany tłum, ukazała się postać Maryi, która wznosiła ręce do niebios i opuszczała je, jakby chciała sprowadzić karę Bożą na tych, którzy się nie nawrócą. Po tym wydarzeniu większość mieszkańców miasta nawróciła się, a modlitwa różańcowa zaczęła się rozpowszechniać.

   Św. Dominik propagował Różaniec przez resztę swojego życia, ale dwa stulecia później modlitwa ta niemal zanikła. Jednakże w 1460 roku błogosławiony Alan de la Roche, po otrzymaniu ostrzeżenia od samego Pana, miał doprowadzić do jej odrodzenia.

Błogosławionemu Alanowi została dana wizja, dzięki której zrozu­miał on, w jaki sposób Jezus i Maryja wielokrotnie przychodzili do św. Dominika, oraz jak wielka jest moc Różańca i jak bardzo Niebiosa pragną, aby ta modlitwa została w pełni przyjęta przez wierzących za ich najskuteczniejsze oręże w walce z szatanem.

Jemu także ukazywali się Jezus i Maryja, a nawet św. Dominik. Błogosławiony Alan de la Roche odnowił i na nowo rozpowszechnił modlitwę różańcową w całej Europie.

   W ten sposób Różaniec, obok Sakramentów Świętych, stał się przewodnikiem dla wierzących, aby ich dusze mogły przetrwać w świecie coraz silniej atakowanym przez szatana i jego zwolenników. Podczas objawień Maryja zaczęła mówić o tym, że walka duchowa przybiera na sile i że Różaniec jest w niej najskuteczniejszym orę­żem. Po tym, jak w 1460 roku bł. Alan de la Roche przywrócił do życia ten rodzaj modlitwy, Różaniec zaczęto nazywać Psałterzem Jezusa i Maryi. Zawiera on bowiem tyle Pozdrowień Anielskich, ile jest psalmów w Księdze Psalmów.

„Ponieważ prości i niewykształceni ludzie nie są w stanie odmawiać Psalmów Dawidowych, otrzymali oni Różaniec, aby był dla nich modlitwą tak owocną, jak Psalmy Dawida dla innych ".

Jednak Różaniec może być uważany za modlitwę nawet cenniej­szą od tych ostatnich z trzech powodów:

1. Po pierwsze, dlatego że Psałterz Anielski niesie wspanialszy owoc, którym jest Słowo Wcielone, podczas gdy Psałterz Dawida jedynie zapowiada Jego czyli Chrystusa nadejście.